هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ارتباط توان رقابتی صاحبکار و انتخاب حسابرس بر پایه نظریه رقابت است. تعداد شرکت های نمونه تحقیق بالغ بر 120 شرکت و دوره زمانی تحقیق یک دوره 6 ساله از سال 1393 الی 1398 می باشد. آزمون فرضیه ها بر اساس روش همبستگی و با استفاده از رگرسیون لاجستیک باینری انجام شده است. نتایج نشان می دهد توان رقابتی صاحبکار تاثیر معنی دار و مثبت بر انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی دارد. هم چنین نتایج بیانگر آن است که نسبت بدهی و حق الزحمه حسابرس ، تاثیر منفی و معنی دار در انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی دارد. شواهد نشان می دهد هرگاه ، تعداد بندهای حسابرسی در گزارش سال قبل، افزایش یابد در آن صورت احتمال انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی نیز تقویت می گردد. در تحقیق حاضر اندازه شرکت ، نسبت سودآوری و درصد سهام متعلق به سهام دار عمده تاثیر معنی داری بر انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی ندارند.

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی رابطه کیفیت حسابرسی (اندازه موسسه حسابرسی، تخصص حسابرس در صنعت و دوره تصدی حسابرس) و حق الزحمه غیرعادی حسابرس با اظهار حسابرس نظر نسبت به تداوم فعالیت است. نمونه آماری این پژوهش شامل 185 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در بازه زمانی 1392 تا 1396 موردبررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که کیفیت بالاتر حسابرسی، باعث کاهش ابهام در تداوم فعالیت می شود. همچنین، بین اندازه موسسه حسابرسی و ابهام در تداوم فعالیت در سطح اطمینان 95 درصد رابطه منفی و معناداری وجود دارد. افزون بر آن، بین تخصص حسابرس در صنعت و ابهام در تداوم فعالیت در سطح اطمینان 95 درصد رابطه منفی و معناداری مشاهده شد. بااین حال، شواهد قابل اتکایی مبنی بر اینکه دوره تصدی حسابرس و حق الزحمه غیرعادی حسابرسی باعث کاهش ابهام در تداوم فعالیت می شود، یافت نشد. یافته های پژوهش موید اهمیت ابهام در تداوم فعالیت و ضرورت توجه بیشتر به آن در محیط حسابرسی کشور است.

هدف این تحقیق بررسی تاثیر سطح دانش و اندازه شرکت بر روابط بین مشغله حسابرس و کیفیت حسابرسی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. قلمرو مکانی این تحقیق شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و قلمرو زمانی سالهای بین 1390 تا 1397 بوده است. در این تحقیق، مشغله حسابرس متغیرمستقل و کیفیت حسابرسی متغیر وابسته در نظر گرفته شد. تحقیق حاضر در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد، روش تحقیق حاضر از لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات توصیفی قرار داشته واز نظر روش نیز در دسته تحقیقات همبستگی محسوب می-گردد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها و اطلاعات، از روش کتابخانه ای استفاده شد. در بخش داده های پژوهش از طریق جمع-آوری داده های شرکت های نمونه با مراجعه به صورت های مالی، یادداشت های توضیحی و ماهنامه بورس اوراق بهادار انجام پذیرفت. بر اساس روش حذف سیستماتیک تعداد 132 شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور توصیف و تلخیص داده های جمع آوری شده از آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شده است. به منظور تحلیل داده ها ابتدا پیش آزمون های ناهمسانی واریانس، آزمون Fلیمر، آزمون هاسمن و آزمون جارک – برا و سپس از آزمون رگرسیون چند متغیره برای تایید و رد فرضیه های تحقیق(نرم افزار ایویوز) استفاده گردیده است. نتایج نشان داد بین مشغله حسابرس با کیفیت حسابرسی رابطه معناداری وجود دارد؛ به علاوه سطح دانش حسابرس و اندازه شرکت رابطه بین مشغله حسابرس با کیفیت حسابرسی را تعدیل می کند. نتایج به دست آمده در این پژوهش با مستندات اشاره شده در چارچوب نظری تحقیق و ادبیات مالی مطابقت دارد.

مطالعات قبلی نشان می دهند که عوامل سازمانی و متغیرهای مربوط به فرهنگ سازمانی می توانند برمؤلفه های قضاوت و تصمیم گیری حسابرس ازجمله تردید حرفه ای تاثیرگذار باشند. پژوهش حاضر درصدد است با تبیین رابطه بین بدگمانی سازمانی و تردید حرفه ای حسابرس باتوجه به نقش میانجی تعهد حرفه ای و نقش تعدیل گر اخلاق حرفه ای و اندازه حسابرس، گامی درجهت تقویت تردید حرفهای حسابرسان و افزایش کیفیت حسابرسی و اعتلای اعتماد عمومی به حرفه حسابرسی بردارد. این پژوهش، ازنوع پژوهش های کاربردی و پیمایشی است و نمونه آماری پژوهش را 449 نفر از شاغلین درموسسات حسابرسی عضوجامعه حسابداران رسمی و سازمان حسابرسی تشکیل می دهند. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه در سال 1400 و با روش نمونه گیری غیراحتمالی جمع آوری شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی نشان می دهد که بدگمانی سازمانی تأثیر منفی و معناداری بر تردید حرفه ای حسابرسان دارد و پذیرش رفتار غیرحرفه ای اثر این رابطه را شدت می بخشد. اما گزارش رفتار غیرحرفه ای در این رابطه نقش تعدیل گر کاهنده را ایفا می کند. هم چنین متغیراندازه حسابرس نیز در این رابطه نقش تعدیل گر دارد. ضمناً نتایج نشان می دهد که تعهد حرفه ای حسابرس نقش میانجی را در این رابطه ایفا نمی کند. به طور کلی نتایج بیانگر آن است که بدگمانی سازمانی بر تردید حرفه ای حسابرسان و درنتیجه برکیفیت حسابرسی اثر منفی دارد. لذا ضروری است که یکی از عمده ترین دغدغه های حسابرسان در سطوح مختلف استقرار فرهنگ سازمانی مناسب و رعایت اخلاق حرفه ای برای بهبود عملکرد حرفه حسابرسی درجهت افزایش اطمینان عموم جامعه به حرفه حسابرسی باشد.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین ویژگی های کیفی حسابرسی و هزینه حقوق صاحبان سهام شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می پردازد. به همین منظور مدل گوردون به عنوان معیاری برای محاسبه هزینه حقوق صاحبان سهام، لگاریتم طبیعی ارزش بازار حقوق صاحبان سهام معیاری برای محاسبه اندازه صاحبکار و معیارهای اندازه، تخصص صنعت و دوره تصدی حسابرس برای محاسبه کیفیت حسابرسی به کار رفته است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1385 لغایت 1389 بوده و رابطه مذکور در 525 سال شرکت مورد بررسی قرار گرفته است.یافته های پژوهش حاکی از آن استکه بین اندازه و دوره تصدی حسابرس با هزینه حقوق صاحبان سهام صاحبکار، رابطه منفی معنی داری وجود دارد و این رابطه برای شرکت های کوچک تر به مراتب قوی تر است. این تحقیق به اهمیت ویژگی های کیفی حسابرسی در تعیین هزینه حقوق صاحبان سهام شرکت تاکید می نماید و نمایانگر این است که شرکت ها، به ویژه شرکت های کوچک می توانند هزینه حقوق صاحبان سهام را با ارائه اطلاعات حسابرسی شده قابل اتکا وکاهش ریسک اطلاعات از طریق انتخاب حسابرس باکیفیت کاهش دهند.

ارزیابی ریسک تقلب توسط حسابرسان با فرآیند حسابرسی آمیخته است و این ارزیابی تا پایان عملیات حسابرسی به طور مستمر مورد بازنگری قرار می گیرد، زیرا حسابرسان نسبت به نوع، نحوه و میزان رویه هایی مسیولیت دارند که در فرآیند حسابرسی برای مقابله با ریسک تقلب به کار می گیرند. بنابراین ویژگی های خود آنها می تواند بر فرآیند ارزیابی ریسک تقلب تاثیر بگذارد. از این رو هدف پژوهش، ارزیابی ویژگی های حسابرس درکاهش ریسک تقلب گزارشگری مالی شرکت ها است. برای انجام این پژوهش، 87 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران، طی سال های 1397-1390 به شیوه توصیفی-همبستگی با اجرای رگرسیون لاجیت صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که، در شرکت هایی که دوره تصدی حسابرس بیشتر است، و نیز درشرکت هایی که حسابرس تخصص بیشتری در صنعت دارد، احتمال بالا بودن ریسک تقلب کمتر نیست. اما در شرکت هایی که موسسات بزرگ آنها را حسابرسی می کنند، احتمال بالا بودن ریسک تقلب کمتر است.